|
W dniu 25 marca 2011 r. o godz. 13.30 w Sądzie Rejonowym w Sosnowcu przy ul. 1-go Maja 19 (sala 52) odbyła się sprawa – sygn. akt VII K 180/10 – której przedmiotem jest oskarżenie dot. art. 267 pkt 3 ustawy Prawo Spółdzielcze. Rozprawie przewodniczy SSR Magdalena Jagiełło. Stowarzyszenie jest uczestnikiem postępowania.
Przewodnicząca zamknęła przewód sądowy. Wyrok zostanie ogłoszony 1 kwietnia 2011 r. o godz. 13 w sali nr 52.
Przedstawiamy stanowisko Stowarzyszenia i jakże profesjonalną mowę Pani Prokurator z Prokuratury Rejonowej w Sosnowcu.
W najbliższym czasie podamy nazwisko Pani prokurator.
Oświadczenie Stowarzyszenia
Przedmiotowa sprawa jest dużej wagi społecznej, bowiem problem nieudostępniania członkom spółdzielni mieszkaniowych dokumentacji występuje nie tylko w tej spółdzielni, której prezesem był oskarżony, ale w większości spółdzielni mieszkaniowych w Polsce. Powoduje to, że członkowie spółdzielni – z mocy prawa współwłaściciele spółdzielni – w praktyce są nimi fikcyjnie, gdyż w rzeczywistości nie mają wpływu na jej funkcjonowanie, czego dowodzi Zawiadomienie o Walnym Zgromadzeniu w dniu 25.06.2009 r. Doszło tutaj do złamania prawa spółdzielczego tak dalece, że w zasadzie Walne Zgromadzenie, zgodnie z art. 8 Ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, jest nieważne. Przede wszystkim naruszono możliwość zapoznania się członków spółdzielni z protokołem lustracji, sprawozdaniem finansowym i wszelkimi dokumentami, które zarząd jest zobowiązany udostępnić, bo jeżeli przyjmuje się, że od 10 czerwca 2009 r. można zaznajomić się z dokumentacją, a z kolei 15 dni przed Walnym Zgromadzeniem wyznaczonym na 25 czerwca 2009 r. trzeba złożyć jakiekolwiek wnioski, to między wystawieniem, udostępnieniem dokumentacji a terminem Walnego Zgromadzenia już jest 15 dni, czyli inaczej mówiąc, jeśli członek spółdzielni chciałby zastanowić się i 11 czerwca – na następny dzień, złożyć swoje wnioski lub uwagi to nie jest w stanie tego uczynić, ponieważ został przekroczony termin. Tak więc pouczenie z ww. zawiadomienia było celowe i fikcyjne.
Stwarza się fikcję powielaną w różnych spółdzielniach przez lata oraz w spółdzielni, której prezesem był oskarżony. Dlatego gdyby to był pojedynczy przypadek, wówczas można by było przyjąć, iż doszło do jakiejś pomyłki, że stopień szkodliwości społecznej jest niski. Natomiast w tym przypadku ma to istotny wymiar dla wszystkich spółdzielców, którzy przywołają prezesów i zarządy spółdzielni do działania zgodnego z prawem spółdzielczym, do tego żeby aktywność społeczna tychże członków była większa i żeby mieli jakikolwiek wpływ na działanie spółdzielni.
Zatem umorzenie sprawy ze względu na znikomą szkodliwość społeczną czynu jest w ocenie Stowarzyszenia rażącym naruszeniem prawa. Można rozważać wysokość kary, czy to ma być grzywna, nawet w minimalnej wysokości, ale ona musi być z tego powodu żeby ukazać, że zarząd spółdzielni reprezentowany przez oskarżonego, dopuścił się czynu zabronionego, bo tak stanowi prawo spółdzielcze i na to Stowarzyszenie Przeciw Bezprawiu zwraca uwagę.
Ustawa o spółdzielniach jest i tak bardzo łagodna, gdyż poddaje organy spółdzielni odpowiedzialności z kodeksu wykroczeń, nie z kodeksu karnego, a przecież członkowie organów nie są działaczami społecznymi tylko profesjonalistami z odpowiednim wykształceniem, uprawnieniami i pobierają do tego wynagrodzenie, zatem nie mogą działać nieodpowiedzialnie.
Mowa Prokuratora
Biorąc pod uwagę zgromadzony w toku całego postępowania sądowego materiał dowodowy wnoszę o uznania oskarżonego Zbigniewa W. za winnego zarzucanego mu czynu i podtrzymuję wcześniejszą decyzję prokuratury o warunkowym umorzeniu postępowania wobec oskarżonego.
|
