Pan poseł Olejniczak i kandydat na europosła, codziennie występujący w roli eksperta odpowiada na nasz wniosek odnośnie zmian k.p.k. Z irytacją oświadczamy, że Pan Poseł nie rozumie  co my proponujemy.  Panie pośle to nie telewizja gdzie można opowiadać bajki. Po pierwsze super - poseł milczy na temat nagrywania i jawnej dla stron kolejności przyznawania spraw. Po drugie nie zna obowiązującego k.p.k., w zakresie zażaleń na postanowienie prokuratora o odmowie lub umorzeniu śledztwa.

Od 13 lipca 2007 r. nie ma już zażalenia na postanowienie do prokuratora nadrzędnego a wyłącznie sprawa kierowana jest do sądu, który mechanicznie sprawy przestępstw zamiata pod dywan, chyba że jest zlecenie polityków na oskarżenie. Po trzecie zmiana w tym zakresie spowodowała, że przepis jest niekonstytucyjny, bowiem naruszona jest konstytucyjna zasad dwuinstancyjności w orzecznictwie polskim, chyba że dla Pana Posła prokuratura jest pierwszą instancją. Jeśli tak to informuję, że wymiar sprawiedliwości zgodnie z Konstytucją RP stanowią sądy powszechne. Co do przystępowania stowarzyszeń i ich praw to dokonuje pan niedopuszczalnej manipulacji naszym stanowiskiem. I w końcu kwestia czwarta. Jak chodziło np o lustrację, kompetencje premiera i prezydenta i wiele innych, to posłowie prześcigają się w inicjatywach ustawodawczych i skargach do Trybunału Konstytucyjnego. Jeśli zaś chodzi o sprawy zwykłych nieszczęśników prześladowanych przez polską prokuraturę i sądy, to posłowie RP mówią: macie ustawę lobbingową. Tak mamy Panie pośle. Ale wy macie regulamin Sejmu RP i Regulamin posła. Zatem trzeba go stosować. To ponoć Wy jesteście przedstawicielami zwykłych ludzi i macie konstytucyjny obowiązek reagować na niekonstytucyjne przepisy a także paraliżującą życie publiczne korupcję  prokuratury i sądów.  Za to pobieracie wynagrodzenia i na to dostajecie pieniądze na prowadzenie biur i to z naszych, społeczeństwa pieniędzy. Jak widać nie wyciągacie żadnych wniosków i taplacie się we własnym błocie.  Po piąte; jedyne co Was posłów RP przeraża to pikiety przed biurami poselskimi. Możemy jednak przyrzec, że będą jeśli nadal tak traktować będziecie obywateli RP.  Kończy się na to przyzwolenie i dotyczy to wszystkich bez względu na kolory partyjne. Oceny posłów zależne będą od ich rzeczywistych działań a nie laniu wody. Reasumując: pozostajemy przy swoim stanowisku w związku z przekazanym pismem, a jeśli Pan poseł zaprosi nas na rozmowy merytoryczne w tym zakresie i przedstawi racjonalne argumenty przeciwko naszym propozycją , to oczywiście je przyjmiemy. Na razie w Pana piśmie jest ich brak. Nie jesteśmy hołotą, i rozmawiać chcemy merytorycznie.

Naszą odpowiedź przesyłamy do Pana biura oraz umieszczamy na stronie www.aferyibezprawie.org na której może każdy poseł RP zapoznać się, z rzeczywistą patologią polskiej prokuratury i polskich sądów. Zaś bez prawa niema sprawiedliwości, a bez sprawiedliwości kraj sprowadza się do poziomu bananowej republiki, co potwierdzają wszystkie niezależne sondaże Przypominamy także, że Przewodniczącej Sejmowej Komisji Praw człowieka i Sprawiedliwości jest członek waszej partii, pos. Kalisz, który od przeszło roku nie raczył odpowiedzieć na pismo 11 stowarzyszeń. Jerzy Jachnik Stowarzyszenie Przeciw Bezprawiu w Bielsku – Białej.

W załaczeniu przedstawiamy tekst odpowiedzi posła Wojciecha Olejniczaka kandydata do Parlamentu Europejskiego na treść naszego wniosku: przypomnij sobie

Uprzejmie dziękuję za przesłany do mnie drogą elektroniczną list w
> sprawie prac legislacyjnych prowadzonych nad rządowym projektem ustawy o
> zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy -
> Kodeks karny wykonawczy, ustawy - Kodeks karny skarbowy oraz niektórych
> innych ustaw (druk nr 1394) oraz propozycji wprowadzenia do niego konkretnych
> zmian.
> Biorąc pod uwagę okoliczność, że projekt ten został skierowany – po
> pierwszym czytaniu na posiedzeniu plenarnym Sejmu – do Komisji nadzwyczajnej
> ds. zmian w kodyfikacjach, to w mojej ocenie, próba wprowadzenia do niego
> treści normatywnych, których omawiane przedłożenie nie obejmowało pierwotnie
> (zob. druk nr 1394) może zostać uznana przez Trybunał Konstytucyjny za
> ominięcie konstytucyjnej zasady rozpatrywania projektu ustawy w trzech
> czytaniach.
> Odnosząc się do samych propozycji zmian, to uważam, że nie wszystkie
> z nich są w pełni uzasadnione. Mam tu na myśli chociażby postulat
> umożliwienia uczestniczenia przedstawicieli stowarzyszeń, o których mowa w
> art. 90 Kpk, w toku czynności prokuratorskich, czy też składania przez nich
> środków odwoławczych pomimo, że nie są stroną postępowania. Z kolei za
> zupełnie nieuzasadnione uważam oczekiwanie przyznania stowarzyszeniu – nie
> będącemu w procesie pokrzywdzonym – możliwości występowania z subsydiarnym
> aktem oskarżenia, m.in. w razie powtórnego wydania przez prokuratora
> postanowienia o odmowie wszczęcia lub o umorzeniu postępowania.
> Pragnę w tym miejscu zasygnalizować różnicę pomiędzy prywatnym, a posiłkowym
> (subsydiarnym) aktem oskarżenia, która wynika z zasadniczego podziału
> przestępstw na ścigane z oskarżenia prywatnego i publicznego.
> Jestem jednak przekonany, że omawiane uprawnienie powinno przysługiwać
> wyłącznie pokrzywdzonemu, który ewentualnie przed skorzystaniem z niego
> będzie mógł zwrócić się o pomoc w przygotowaniu posiłkowego aktu oskarżenia
> do zainteresowanego sprawą lub biorącego udział w procesie stowarzyszenia.
> Odnosząc się na zakończenie do przedstawionego w Pani korespondencji
> kategorycznego żądania organizowania cyklicznych spotkań – reprezentowanego
> przez Panią – stowarzyszenia z sejmową Komisją Sprawiedliwości i Praw
> Człowieka, m.in. w celu usprawnienia prac legislacyjnych nad wybranymi
> projektami ustaw, pragnę zauważyć, że w chwili obecnej zarówno organizacje,
> jak i osoby prywatne posiadają możliwość wywierania realnego wpływu na proces
> tworzenia prawa, co jest możliwe dzięki uchwalonej w okresie rządów Sojuszu
> Lewicy Demokratycznej tzw. ustawy lobbingowej (Dz. U. z 2005 r. Nr 169, poz.
> 1414 ze zm.).
> W przypadku podmiotów wykonujących tego rodzaju działalność na terenie Sejmu,
> jej formy obejmują udział w posiedzeniach poszczególnych komisji (w tym w
> wysłuchaniach publicznych dotyczących projektu ustawy) z możliwością
> zabierania głosu w dyskusji, jak również przekazywania komisjom – w sposób
> zgodny z zasadami postępowania przyjętymi w takiej sytuacji – związanych z
> ich pracami dokumentów, w szczególności zaś propozycji rozwiązań
> legislacyjnych oraz ekspertyz i opinii prawnych.
> W związku z powyższym uprzejmie sugeruję zainteresowanie się możliwością tego
> rodzaju oddziaływania na proces legislacyjny w Sejmie w miejsce organizowania
> pikiet pod biurami poselskimi.