Oskarżona złożyła wniosek na podstawie art. 148 § 2 K.p.k. o dokładne protokołowanie, w szczególności o zapisywanie zadawanych pytań osobom przesłuchiwanym, który został oczywiście uwzględniony przez Sąd. Gdy w trakcie następnej rozprawy oskarżona przypomniała o konieczności odnotowywania pytań, pełnomocnik oskarżyciela prywatnego adwokat Bartłomiej Piotrowski sprzeciwił się temu twierdząc, że żaden przepis k.p.k. nie pozwala stronie na decydowanie, co ma zawierać protokół. Możemy tylko pozazdrościć fantazji panu adwokatowi. Będąc uczestnikami i obserwatorami posiedzeń i rozpraw w całej Polsce nie spotkaliśmy się z podobnym zachowaniem, choć wszyscy wiemy, jak wiele do życzenia pozostawia poziom wiedzy, a niekiedy nawet kultury osobistej "mecenasów".

Po ponownym przypomnieniu przez oskarżoną o konieczności odnotowywania w protokole pytań zadawanych świadkom Pani Sędzia stwierdziła, że będą protokołowane pytania tylko wtedy, gdy z odpowiedzi nie będzie wynikała treść pytania. W rzeczywistości zapisywane są odpowiedzi świadka z dodanymi słowami, których świadek nie wypowiedział, by móc "wywnioskować" jakie zadano pytanie. Jednocześnie należy zauważyć, iż Sąd przychylał się za każdym razem do życzeń oskarżyciela prywatnego (prezesa spółdzielni mieszkaniowej)- reprezentowanego przez adw. Bartłomieja Piotrowskiego - o zaprotokołowanie niektórych pytań. Każdy protokół powinien odzwierciedlać rzeczywisty przebieg protokołowanej czynności, stąd też przepis art. 148 § 2 KPK przewiduje wymóg, aby m.in. wyjaśnienia czy zeznania osób przesłuchiwanych były wciągane do protokołu z możliwą dokładnością i to w miarę możliwości z zachowaniem formy językowej stosowanej przez wyjaśniającego, zeznającego lub oświadczającego. Ma to bowiem istotne znaczenie dla kontroli rzetelności przeprowadzonej czynności przesłuchania. Prawidłowo sporządzony protokół powinien być wierną kopią rejestracji magnetowidowej przesłuchania, a więc zawierać treść postawionego pytania i faktyczną odpowiedź świadka. Protokół powinien zawierać także, w jakich momentach świadek milczał, wahał się czy nie udzielał jednoznacznej odpowiedzi. Jeżeli strona procesowa wniosła o sprostowanie protokołu rozprawy, obowiązkiem sądu jest wyjaśnienie przyczyny, która doprowadziła do powstania różnic między tymi zapisami przebiegu i treści przesłuchania, a następnie - po ich ustaleniu i przy uwzględnieniu jakości i liczby rozbieżności między oboma dokumentami rejestrującymi - wskazania, który z nich oraz w jakim zakresie przedstawia rzeczywisty przebieg przesłuchania i jakie przyczyny złożyły się na taką ocenę (zob. wyr. SN z 19.7.1975 r., V KR 84/75, OSNKW 1976, Nr 2, poz. 29; wyr. SA w Lublinie z 22.10.2003 r., II AKa 115/03, KZS 2004, Nr 10, poz. 29, s.20).

W związku z oddaleniem przez Sąd na podstawie art. 170 § 1 pkt2 K.p.k. wniosków dowodowych, zgłoszonych przez strony ("okoliczność, która ma być udowodniona, nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy")- informujemy, że postanowienie o oddaleniu wniosku dowodowego musi być obligatoryjnie uzasadnione (zob. także wyr. SN z 9.2.2006 r., III KK 1/05, niepubl.; także wyr. SN z 24.5.2005 r., III KK 48/05, niepubl.). Nie stanowi uzasadnienia postanowienia o oddaleniu wniosku dowodowego powtórzenie słów ustawy np. ?nie ma on znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy (wyr. SN z 21.11.2007 r., V KK 222/07, niepubl.). Na postanowienie o oddaleniu wniosku dowodowego nie przysługuje zażalenie, ale naruszenie art. 170 można podnosić w środku odwoławczym (zob. szerzej D. Tarnowska, Wymagania, s. 7 i n.). Ponadto zauważamy, iż protokół rozprawy nadal nie jest prowadzony zgodnie z treścią art. 148 § 2 k.p.k.