Kolejne partactwo  sędziów SO w Bielsku-Białej.  Sędziowie:  Andrzej Trzopek,  Wiesław Sadło i Agata Mieszczak oddalają  skargę na przewlekłość  15 letniego  prostego  postępowania  i  4 letniego bawienia się w Sąd  Rejonowy w Bielsku-Białej przez SSR  Pawła Kudelskiego.   Zupełny brak nadzoru przez Prezesa Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej SSO Piotr Wójciga nad SSR Paweł Kudelski. Celowe zachowanie sędziów z Bielska doprowadza do przedawnienia sprawy tworzenia fikcyjnych dokumentów bankowych przez Bank Śląski. Aroganckie oddalenie przez  bielski sąd w dniu 6.06.2016 r.  skargi na przewlekłość postępowania i to bez jednego merytorycznego argumentu.

Warto oglądnąć urywki z rozprawy w tej sprawie z 2013 r. - bowiem jej finał był już przewidziany.

Oczywiście to nie koniec mojej walki. Jest jeszcze ETS gdzie jedną skargę na przewlekłość  bielski sąd już przerżnął  i jest  art. 417 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.1)) - o naprawienia szkody wynikłej z przewlekłości, po prawomocnym zakończeniu postępowania co do istoty sprawy. Ale to za mądre dla bielskiej temidy,

Prosta sprawa na 3 miesiące  trwa aż od 2001 r. Najpierw  przez 6 lat komedię wyprawiała Prokuratura  rejonowa i okręgowa w Bielsku-Białej nawzajem odmawiając wszczęcia śledztwa lub umarzając sprawę  tworzenia fikcyjnych dowodów bankowych - na rzecz 30 milionowego biznesmena  oszusta - który zresztą do dnia dzisiejszego nie odsiaduje prawomocnego 5,5 letniego wyroku bezwzględnego pozbawienia wolności. Ba jest czynnym  radcą prawnym. Kiedy  jednak nieoczekiwanie znalazł się obiektywny prokurator, który w 2006 r.  chciał oskarżyć  dyrektora Banku Śląskiego o tworzenie fikcyjnych dokumentów bankowych, sprawę zabrano  na polecenie Prokuratora Apelacyjnego w Katowicach z Bielska –Białej i przekazano ją do Prokuratury rejonowej w Częstochowie - a ta natychmiast umorzyła sprawę. Potem w 2007 r. przez aż  rok bawiono się w Bielsku-Białej  z ustaleniem: który to sąd jest właściwy do rozpoznania sprawy.  Po ustaleniu,  że właściwym jest SR w Bielsku-Białej - ten rozpoznał zażalenie i oczywiście umorzył sprawę. Na zależenie pokrzywdzonych do SO w Bielsku-Białej ten ograniczył przestępstwo ciągłe dyrektorów Banku Śląskiego do jednej daty 28 maja 2000 r. ( po to aby skrócić czas przedawnienia). I tylko   w tym wąskim zakresie umożliwił pokrzywdzonym złożenie dopiero po  10 latach  subsydiarnego aktu oskarżenia. Po drodze w czasie tych 10 lat przedawniono  przestępstwa, które nawet potwierdziła prokuratura. Jednak potwierdziła je dopiero wtedy kiedy zostały przedawnione. 

Po ograniczonym uchyleniu przez SO  umorzenia  subsydiarnego aktu oskarżenia w 2011 r.   sprawa trafiła kolejny raz do SR w Bielsku-Białej, który  przez  kolejny 1 rok  nie wyznaczył nawet sędziego. Skończyło się uznaną pierwszą skargą na przewlekłość postępowania choć było ich więcej. 

W 2013 r. uznano kolejną drugą skargę na przewlekłość tego postępowania  w wyniku kolejnego pozorowania czynności sądowych przez SSR P. Kudelskiego.  Ten zamiast rozpoznawać sprawę w zakresie uznanego przez SO oskarżenia   kierował sprawą tak aby trwała kolejne lata. Ba, prowadził ją nawet wtedy kiedy  wiedział, że jest  przedawniona.          Pokrzywdzeni złożyli więc kolejną - trzecią skargę na przewlekłość sprawy zgodnie z ustawą. Tym razem jednak  Sąd Okręgowy w Bielsku-Białej używając kolejnego   fortelu gry na czas poprzez samowyłączenie  i przewlekanie sprawy w dniu 6 czerwca oddalił skargę  na przewlekłość – bez słowa merytorycznego uzasadnienia.                            

No cóż rozumiemy, że  trudno jest uzasadniić 15 letnią przelekłość prostej sprawy przez Sąd okręgowy w Bielsku-Białej , w szczególności kiedy sam brał przez lata czynny udział w jej przewlekaniu i w tym czasie okradzeniu mnie z uczciwie zapracowanego dorobku życia 

Najśmieszniejsze jednak jest to: że art. 13  ustawy o skardze na przewlekłość postępowania, która wcześniej już dwukrotnie została uznana  zobowiązywał Prezesa Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej do podjęcia czynności NADZORU  (przewidzianych w ustawie z dnia 27.07.2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych Dz. U. Nr.98, poz. 1070 , z późn. zm. ).                               Tymczasem jego nadzór wraz z sędziami orzekającymi był tak aktywny , że nie  miał pojęcia , iż sprawa jest zagrożona przedawnieniem !!!!. Nie miał też pojęcia o przedawnieniu sędzia przewodniczący, który orzekał już w tej sprawie i to nie raz. Ba, nie wiedzieli  wszyscy razem nawet tego, że sędzia  P. Kudelski prowadził ją wbrew prawu przez kilka miesięcy po przedawnieniu -  wyznaczając 7  kolejnych terminów rozpraw. 

Na koniec tej sądowej komedii podkreślić trzeba, że SSO Trzopek, Sadło i Mieszczak, którzy wcześniej orzekali w tej i ściśle związnych z nią sprawach - sami brali czynny udział w jej przewlekłości. Na końcu podjęli kolejną idiotyczną decyzję procesową – oddalając skargę na 15 letnią przewlekłość. 

Tymczasem ostatnie fakty dotyczące kolejnej -  tym razem oddalonej skargi - na przewlekłość są następujące:                                                                                                                      -  od  dnia 1 stycznia 2015 r.  do lipca wyznaczono  6 terminów spraw w tym pierwszą  dopiero na dzień 4.02. 2015 r.                                                                                                                                       - w ciągu pół roku dokończono przesłuchanie  jednego świadka  a resztę czynności było zdaniem pokrzywdzonych pozorowanych a przynajmniej niepotrzebnych lub takich które można było przeprowadzić znacznie wcześniej.                                                                                                               -  po okresie  złożenia wniosku o  przedawnienia  przez  oskarżonego b. dyr. Banku Śląskiego wyznaczonych było aż kolejnych  7 terminów !!!!

Pytanie jest proste; po co skoro sąd miał obowiązek z urzędu ją przedawnić a nie generować kosztów i stratę czasu wszystkich !!!

Dla zainteresowanych: jak  wyglądało rzeczywiste  procedowanie sądu ?                                     -  16.12.2014 – ostatnia sprawa w 2014 r.  na której  słuchano  świadka                                                 -    4.02.2015 – wyznaczony pierwszy termin z pozorowanymi czynnościami.                                       -  19.03 .2015 – słuchany ostatni raz świadek z grudnia                                                                        - 21.05.2015 – wysłuchuje wniosków stron  bez wydania postanowienia – kolejna zbędna przewlekłość.                                                                                                                                              - 27.05.2015 – Sąd wydaje postanowienia o rozpoznaniu wniosków i  dopuszcza nikomu nie potrzebnych do rozpoznania sprawy,  świadków  M. oraz  N. - po czym N. -  nie zgłasza się przez kolejne 4 terminy tj. 10.06, 3.07.; 10.09; i 17.09 (  a tylko raz dostarcza zwolnienie biegłego sądowego ).  

                                                                                                                                                               Reasumując:  przez 5 miesięcy  nie zrobiono w sprawie nic poza przesłuchaniem św.  R – którego słuchano kilka razy tylko dlatego, że SSR Kudelski w imieniu tzw. kierowania rozprawą utrudniał jej przesłuchanie !!!

Dzisiaj  jest już nam wiadomym  dlaczego SSR Kudelski  tolerował   nie przychodzenia świadka N.  na rozprawę.  W naszej  ocenie jest to klasyczne unikanie prowadzenia postępowania i zamierzone zachowanie  oskarżonego  na oczekiwany przez niego termin przedawnienia. Czynnie  pomaga mu w tym  prowadzący sprawę SSR . P. Kudelski  a co najmniej toleruje Sąd Okręgowy i jego Prezes.     Pokrzywdzeni od samego początku kwestionowali  brak obiektywności prowadzenia  sprawy jak i zupełnie dowolne wyłączenie jej jawności przez SSR P. Kudelskiego.  A oto szczegóły:                         - 10.06. 2015  - zupełnie niepotrzebne w sprawie  przesłuchanie świadka M.  na wniosek oskarżonego zaś drugi świadek oskarżonego   p. N. jak przewidywaliśmy  był nieobecny – kolejny stracony termin.                                                                                                                                         - 3.07. 2015 – kolejne pozorowanie  postępowania sądowego – świadek oskarżenia  p. N. kolejny raz nieobecny  - a więc kolejny stracony termin.  Pozorując czynności Sąd  rozpoznaje kolejny raz wniosek  pokrzywdzonych  o przesłuchanie  jako świadka prokuratora  - który mógł rozpoznać  4 lata wcześniej.                                                                                                                                       - 10.09.2015 – kolejne pozorowanie procesu. Nieobecność świadka N. ( zwolnienie nie wydaje biegły sądowy a dobry znajomy  dr.  K.).                                                                                                              - 17.09.2015 – przesłuchanie prokuratora i kolejna nieobecność świadka N. bez zaświadczenia biegłego sądowego a zwykłego lekarza.                                                                                                    - 4.11.2015 – odczytanie zeznań,  kolejny raz nieobecnego świadka N. – zwolnienie                            - 10.11.2015 – mowy końcowe oskarżycieli                                                                                              - 20.11.2015 – mowy końcowe strony oskarżonej                                                                                    - 4.12.2015 – otwarcie przewodu i uznanie wniosków, które wcześniej sąd wielokrotnie oddalał.          - 25.15.2015 – wniosek oskarżonego  o przedawnienie

Konkludując: od stycznia 2015 do końca 2015 r. Sąd przesłuchał  świadków: R,  M i W – co można było zrobić kilka lat wcześniej – bo procedował  aż 4 lata.                                                                       Podany powyżej harmonogram pracy sądu pokazuje jak mała była   rzeczywista   wydajność pracy Sądu rejonowego w Bielsku-Białej w 2015 r., nie wspominając ile niepotrzebnego czasu stracono w latach 2012 – 2015 na zbędne deliberowanie i utrudnianie przesłuchania świadków przez sąd i pełnomocników oskarżonego.  Nie wspomnę, że wcześniej przez 2011 r. nie wyznaczano sędziego sprawozdawcę.                                                                                                                                     Cała ta sytuacja postępowania sądowego od 2012 r. jednoznacznie wskazuje, iż apel pokrzywdzonych o wyłączenie się Przewodniczącego ze względu na powiązania z Bankiem Śląskim i wynikający z tego konflikt  wydaje się obecnie w pełni uzasadniona. Jeśli powyższe uzupełnić, iż sprawa jako wieloletnia była z pewnością pod szczególnym nadzorem Przewodniczącego wydziału i Sądu Okręgowego  nasuwa się nieodparty wniosek, o celowym kursie na przedawnienie sprawy co potwierdza ostatnie nonszalanckie oddalenie skargi   na przewlekłość    przez SSO w Bielsku-Białej A. Trzopka, W. Sadło , A. Mieszczak.                                                                                                       Podkreślić należy, że Sąd  przy prawidłowej organizacji pracy miał aż nadto czasu aby w ciągu  max. jednego roku  wydać w tej sprawie orzeczenie, a nie doprowadzać ją przez 4 kolejne lata do przedawnienia z akceptacja Prezesa Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej.                                                    

Z całą pewnością było by tak gdy by Sąd rozpoznawał sprawę wyłącznie w zakresie oskarżenia zakreślonego orzeczeniem Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej a nie wychodził poza ten zakres,  zmuszając  nawet  pokrzywdzonych do zeznań poza osnowę subsydiarnego aktu oskarżenia ( czego dowodzą nagrania sprawy),  tym bardziej  że w sprawach poza tym zakresem zapadły prawomocne orzeczenia sądów lub też nie zostały przez Sąd Okręgowy uznane.